jueves, 29 de enero de 2015

amigos da terra dan una charla de compostaje en el aula










El aula visita al comando G





















http://www.perrunadas.com/

construccion de invernadero de botellas de plastico

Un invernadoiro (ou invernáculo) é un lugar pechado, estático e accesible a pé, que se destina á produción de cultivos, dotado habitualmente dunha cuberta exterior translúcida de vidro ou plástico, que permite o control da temperatura, a humidade e outros factores ambientais para favorecer o desenvolvemento das plantas. Na xardinaría antiga española, o invernadoiro chamábase estufa fría.

Aproveita o efecto producido pola radiación solar que, ao atravesar un vidro ou outro material translúcido, quenta os obxectos que hai dentro; estes, á súa vez, emiten radiación infravermella, cunha lonxitude de onda maior que a solar, polo cal non poden atravesar os vidros ao seu regreso quedando atrapados e producindo o quentamento. As emisións do sol cara á terra son en onda curta mentres que da terra ao exterior son en onda longa. A radiación visible pode traspasar o vidro mentres que unha parte da infravermella non o pode facer.

O cristal ou plástico usado para un invernadoiro traballa como medio selectivo da transmisión para diversas frecuencias espectrais, e o seu efecto é atrapar enerxía dentro do invernadoiro, que quenta o ambiente interior. Tamén serve para evitar a perda de calor por convección. Isto pode ser demostrado abrindo unha ventá pequena preto da azotea dun invernadoiro: a temperatura cae considerablemente. Este principio é a base do sistema de arrefriamento automático autoventilación.


Vista panorámica do interior dun invernadoiro nos Kew Gardens, Londres.
En ausencia dun recubrimento, a calor absorbida eliminaríase por correntes convectivas e pola emisión de radiación infravermella (lonxitude de onda inferior á visible). A presenza dos cristais ou plásticos impide o transporte da calor acumulada cara ao exterior por convección e obstrúe a saída dunha parte da radiación infravermella. O efecto neto é a acumulación de calor e o aumento da temperatura do recinto. Ver invernadoiro solar (técnica) para unha discusión máis detallada sobre traballos técnica de invernadoiro solar.


Polas características dos nosos alumnos, compartimos con eles moitas
horas de práctica nas dúas orientacións, Construción e Horta Orgánica.
Eles necesitan vivir, experimentar as distintas situacións para
comprendelas; é só aí cando poden fixar conceptos, e é un logro cando o
alumnado pode poñer en palabras esas situacións vividas.
Polo exposto decídese comezar co presente proxecto tecnolóxico, para
satisfacer unha necesidade da horta da escola, a construción dun invernadoiro
con botellas de plástico descartables.
Formúlase o seguinte problema:
Que facemos ante a chegada do inverno coas novas sementeiras
para que non xeen?
Trazáronse os seguintes obxectivos:
. Identificar e seleccionar os elementos que se poden reciclar para a
construción dun invernadoiro.
. Construír un invernadoiro con material reciclado.
. Valorar a importancia de reciclar en relación co coidado do medio
ambiente.
Da análise da entrevista e das diferentes fontes de información (libros,
revistas, Internet), xorden as seguintes alternativas de solución:
. Construír un invernadoiro con canas e nailon.
. Construír un invernadoiro de ladrillos con ventás grandes.
Elixíndose a seguinte como máis óptima:
Construír un invernadoiro na horta da nosa escola a baixo custo,
coidando o medio seguindo o proxecto anterior con botellas de
plástico descartables.

Como Marco teórico traballáronse os seguintes conceptos:
Mundo Natural: As flores, as árbores, os animais, a auga, as persoas, etc
pertencen ao mundo natural. A natureza.
Mundo Artificial: Os obxectos artificiais ou tecnolóxicos son as mesas, os lapis, os
xoguetes, as ferramentas, etc., son fabricados polo home.
Tecnoloxía: Todo o que fabrica o home, dominando a natureza a través de
máquinas e ferramentas para satisfacer necesidades.
Efecto invernadoiro: A terra quéntase grazas á enerxía do sol. Cando esta
enerxía chega á atmosfera, unha parte é reflectida de novo ao espazo, outra pequena parte é absorbida, e a restante chega á terra e quenta a superficie. Pero cando a terra reflicte á súa vez a enerxía cara á atmosfera, acontece algo diferente. En lugar de atravesala e chegar ao espazo, os gases da atmosfera absorben unha gran parte de esta enerxía. Isto contribúe a manter quente o planeta.
Reciclar: Volver utilizar dalgún xeito algún obxecto en desuso en lugar de tiralo.
Medio: O medio é un sistema formado por elementos naturais e artificiais que están interrelacionados e que son modificados pola acción humana.
Viveiro: Terreo no que se plantan árbores pequenas e outras especies vexetais
para que crezan.
Invernadoiro: un invernadoiro é unha construción que mantén as plantas en
ambiente cálido para que poidan crecer. Está deseñado para atraer a luz do sol e
captar a calor solar.

Recursos e Metodoloxía:
Recursos materiais:
. Materiais: botellas descartables, arame, postes de madeira, nailon, cemento,
area, pedra, terra.
. Ferramentas: pas, pico, baldes, culler de albanel, chumbada, fita métrica,
pinza, tenaces, punzóns, nivel de man, mangueira de nivelar.
. Materiais de información.
Recursos humanos:
. Docentes
. Alumnos
. Especialista
. Asistente social
Metodoloxía:
. Pasos do proxecto tecnolóxico:
1.- Identificación do problema: Detección da situación problemática.
2.- Formular e analizar o problema: Definición e análise do problema.
3.- Buscar alternativas de solución: Busca e estudo de antecedentes.
4.- Selección dunha solución. Xeración de alternativas - Construción de
prototipos - Deseño da acción a realizar.
5.- Avaliar a solución respecto de que se é viable ou non desde o punto de vista
tecnolóxico como económico; e analízanse os recursos dispoñibles.
6.- Presentar a solución. PRODUTO TECNOLÓXICO. Construción.
7.- Avaliación do produto - Conclusións.

Vantaxes do invernadoiro construído con botellas de plástico:
- É económico.
- As botellas poden ser substituídas.
- É de doada construción.
- As botellas dispostas en forma de columna permiten formar unha cámara de aire
que tempera as condicións climáticas.
- A reciclaxe de botellas de plástico descartables contribúe a diminuír a
contaminación ambiental.
-É moito máis resistente que o polietileno ante a acción do vento, golpes, raións ou puntadas.
Desvantaxes do invernadoiro construído con botellas de plástico:
- Se se queimar sería altamente contaminante.

Lugar: Aula da natureza do rio Miño 
Dia: 7 de febreiro
Hora. 10:00 a 13:00
Colabora: Milfhor
Pidese a máxima colaboración

http://auladanaturezadoriominho.blogspot.com.es/
http://www.educacionourense.com/

construccion de invernadero de botellas de plastico

Un invernadoiro (ou invernáculo) é un lugar pechado, estático e accesible a pé, que se destina á produción de cultivos, dotado habitualmente dunha cuberta exterior translúcida de vidro ou plástico, que permite o control da temperatura, a humidade e outros factores ambientais para favorecer o desenvolvemento das plantas. Na xardinaría antiga española, o invernadoiro chamábase estufa fría.

Aproveita o efecto producido pola radiación solar que, ao atravesar un vidro ou outro material translúcido, quenta os obxectos que hai dentro; estes, á súa vez, emiten radiación infravermella, cunha lonxitude de onda maior que a solar, polo cal non poden atravesar os vidros ao seu regreso quedando atrapados e producindo o quentamento. As emisións do sol cara á terra son en onda curta mentres que da terra ao exterior son en onda longa. A radiación visible pode traspasar o vidro mentres que unha parte da infravermella non o pode facer.

O cristal ou plástico usado para un invernadoiro traballa como medio selectivo da transmisión para diversas frecuencias espectrais, e o seu efecto é atrapar enerxía dentro do invernadoiro, que quenta o ambiente interior. Tamén serve para evitar a perda de calor por convección. Isto pode ser demostrado abrindo unha ventá pequena preto da azotea dun invernadoiro: a temperatura cae considerablemente. Este principio é a base do sistema de arrefriamento automático autoventilación.


Vista panorámica do interior dun invernadoiro nos Kew Gardens, Londres.
En ausencia dun recubrimento, a calor absorbida eliminaríase por correntes convectivas e pola emisión de radiación infravermella (lonxitude de onda inferior á visible). A presenza dos cristais ou plásticos impide o transporte da calor acumulada cara ao exterior por convección e obstrúe a saída dunha parte da radiación infravermella. O efecto neto é a acumulación de calor e o aumento da temperatura do recinto. Ver invernadoiro solar (técnica) para unha discusión máis detallada sobre traballos técnica de invernadoiro solar.


Polas características dos nosos alumnos, compartimos con eles moitas
horas de práctica nas dúas orientacións, Construción e Horta Orgánica.
Eles necesitan vivir, experimentar as distintas situacións para
comprendelas; é só aí cando poden fixar conceptos, e é un logro cando o
alumnado pode poñer en palabras esas situacións vividas.
Polo exposto decídese comezar co presente proxecto tecnolóxico, para
satisfacer unha necesidade da horta da escola, a construción dun invernadoiro
con botellas de plástico descartables.
Formúlase o seguinte problema:
Que facemos ante a chegada do inverno coas novas sementeiras
para que non xeen?
Trazáronse os seguintes obxectivos:
. Identificar e seleccionar os elementos que se poden reciclar para a
construción dun invernadoiro.
. Construír un invernadoiro con material reciclado.
. Valorar a importancia de reciclar en relación co coidado do medio
ambiente.
Da análise da entrevista e das diferentes fontes de información (libros,
revistas, Internet), xorden as seguintes alternativas de solución:
. Construír un invernadoiro con canas e nailon.
. Construír un invernadoiro de ladrillos con ventás grandes.
Elixíndose a seguinte como máis óptima:
Construír un invernadoiro na horta da nosa escola a baixo custo,
coidando o medio seguindo o proxecto anterior con botellas de
plástico descartables.

Como Marco teórico traballáronse os seguintes conceptos:
Mundo Natural: As flores, as árbores, os animais, a auga, as persoas, etc
pertencen ao mundo natural. A natureza.
Mundo Artificial: Os obxectos artificiais ou tecnolóxicos son as mesas, os lapis, os
xoguetes, as ferramentas, etc., son fabricados polo home.
Tecnoloxía: Todo o que fabrica o home, dominando a natureza a través de
máquinas e ferramentas para satisfacer necesidades.
Efecto invernadoiro: A terra quéntase grazas á enerxía do sol. Cando esta
enerxía chega á atmosfera, unha parte é reflectida de novo ao espazo, outra pequena parte é absorbida, e a restante chega á terra e quenta a superficie. Pero cando a terra reflicte á súa vez a enerxía cara á atmosfera, acontece algo diferente. En lugar de atravesala e chegar ao espazo, os gases da atmosfera absorben unha gran parte de esta enerxía. Isto contribúe a manter quente o planeta.
Reciclar: Volver utilizar dalgún xeito algún obxecto en desuso en lugar de tiralo.
Medio: O medio é un sistema formado por elementos naturais e artificiais que están interrelacionados e que son modificados pola acción humana.
Viveiro: Terreo no que se plantan árbores pequenas e outras especies vexetais
para que crezan.
Invernadoiro: un invernadoiro é unha construción que mantén as plantas en
ambiente cálido para que poidan crecer. Está deseñado para atraer a luz do sol e
captar a calor solar.

Recursos e Metodoloxía:
Recursos materiais:
. Materiais: botellas descartables, arame, postes de madeira, nailon, cemento,
area, pedra, terra.
. Ferramentas: pas, pico, baldes, culler de albanel, chumbada, fita métrica,
pinza, tenaces, punzóns, nivel de man, mangueira de nivelar.
. Materiais de información.
Recursos humanos:
. Docentes
. Alumnos
. Especialista
. Asistente social
Metodoloxía:
. Pasos do proxecto tecnolóxico:
1.- Identificación do problema: Detección da situación problemática.
2.- Formular e analizar o problema: Definición e análise do problema.
3.- Buscar alternativas de solución: Busca e estudo de antecedentes.
4.- Selección dunha solución. Xeración de alternativas - Construción de
prototipos - Deseño da acción a realizar.
5.- Avaliar a solución respecto de que se é viable ou non desde o punto de vista
tecnolóxico como económico; e analízanse os recursos dispoñibles.
6.- Presentar a solución. PRODUTO TECNOLÓXICO. Construción.
7.- Avaliación do produto - Conclusións.

Vantaxes do invernadoiro construído con botellas de plástico:
- É económico.
- As botellas poden ser substituídas.
- É de doada construción.
- As botellas dispostas en forma de columna permiten formar unha cámara de aire
que tempera as condicións climáticas.
- A reciclaxe de botellas de plástico descartables contribúe a diminuír a
contaminación ambiental.
-É moito máis resistente que o polietileno ante a acción do vento, golpes, raións ou puntadas.
Desvantaxes do invernadoiro construído con botellas de plástico:
- Se se queimar sería altamente contaminante.

Lugar: Aula da natureza do rio Miño 
Dia: 7 de febreiro
Hora. 10:00 a 13:00
Colabora: Milfhor
Pidese a máxima colaboración

http://auladanaturezadoriominho.blogspot.com.es/
http://www.educacionourense.com/

lunes, 26 de enero de 2015

Día Mundial dos Humidais

Domingo, 08 Febreiro 2015, 16:00 - 19:00

Co gallo da celebración do Día Mundial dos Humidais (que é propiamente o día 2 de febreiro) Aula da Natureza do Río MIño (Concello de Ourense)realizaremos en colaboración con Amigos da terra  un pequeno percorrido pola marxe dereita do río, saindo dende a pasarela de Outariz e que rematará na localidade de Untes, que servirá para iniciarse na observación de aves propias de entornos lacustres ou fluviais e que será guiado polo naturalista ourensán Alberto Rivero.

Aconsellamos o uso de calzado cómodo e traer prismáticos e guías de aves, se dispoñen deles.
Non é preciso inscribirse previamente. Rogamos puntualidade.



https://www.youtube.com/watch?v=LUg9p2Bgurw#t=16


viernes, 23 de enero de 2015

2015 como el Año Internacional de la Luz y las Tecnologías basadas en la Luz.

El 20 de diciembre de 2013, la Organización de las Naciones Unidas (ONU), en su 68ª Asamblea Anual proclamó 2015 como el Año Internacional de la Luz y las Tecnologías basadas en la Luz.
El Año Internacional de la Luz pretende comunicar a la sociedad la importancias de la luz, y sus tecnologías asociadas, en el mundo actual en áreas tan importantes como la energía, la educación, la salud, la comunicación, etc.
a Asamblea General de la ONU ha proclamado 2015 como Año Internacional de la Luz, coincidiendo con varios aniversarios de descubrimientos en el área desde hace mil años y con el objetivo de destacar “la importancia de las tecnologías basadas en la luz que pueden promover el desarrollo sostenible y ofrecer soluciones a los problemas mundiales sobre energía, educación, agricultura y salud”, explica la Sociedad Europea de Física en un comunicado. Participarán en ese año conmemorativo la Unesco, sociedades y uniones científicas, instituciones educativas, plataformas tecnológicas, organizaciones sin ánimo de lucro y socios del sector privado.
“Un Año Internacional de la luz es una gran oportunidad para dar a conocer a los responsables políticos y a las grandes corporaciones internacionales la gran capacidad y potencial que tiene la tecnología de la luz como solucionadora de problemas”, ha señalado John Dudley, presidente de la Sociedad Europea de Física y del comité directivo del año (IYL en sus siglas en inglés). “La fotónica ofrece soluciones prácticas soluciones prácticas y rentables a problemas y retos dentro de un gran abanico de áreas”, señala, poniendo un ejemplo: “las innovaciones realizadas en materia de iluminación reducen el consumo de energía y el impacto ambiental, al mismo tiempo que minimizan la contaminación lumínica, de tal manera que todos podamos apreciar la belleza del universo gracias a un cielo oscuro. El IYL2015 es una oportunidad única para crear conciencia mundial de los avances en este campo”.
La iniciativa del año de la luz fue presentada, en noviembre de 2013, por México
Los organizadores del IYL destacan la importancia de atraer a los jóvenes brillantes hacia la óptica y la fotónica “para asegurar una próxima generación de ingenieros e innovadores en este campo”. “La civilización no existiría sin luz, luz de nuestro Sol y luz de los láseres que se han convertido en una parte importante de nuestras vidas, desde los lectores de códigos de barras de lo supermercados a la cirugía ocular y las comunicaciones transoceánicas”, señala Ahmed Zewail, premio Nobel e investigador del Instituto de Tecnología de California (Caltech). Y otro nobel, John Mather, científico de la NASA, destaca: “La luz nos da vida a través de la fotosíntesis, nos permite ver hacia atrás en el tiempo hacia el Big Bang, nos ayuda a comunicarnos entre nosotros y, tal vez, nos ayude a encontrar a otros en el espacio”.
Mather recuerda que Einstein estudió la luz en el desarrollo de la Teoría de la Relatividad “convencido de que las leyes de la naturaleza que nos proporcionan la luz tienen que ser verdaderas sin importar cómo de rápido nos movamos. Ahora sabemos que incluso los electrones y los protones se comportan de modo similar a ondas de luz de manera que sigue asombrándonos. Y las tecnologías de óptica y fotónica desarrolladas para la exploración espacial han producido muchas aplicaciones derivadas interesantes para la vida diaria”.
La iniciativa del año de la luz fue presentada, en noviembre de 2013, por México. Ahora, Ana María Cetto, de la Universidad Nacional Autónoma de México explica que “el IYL2015 creará un foro para científicos, ingenieros, artistas, poetas y todos aquellos inspirados en la luz con el fin de lograr una interacción entre ellos así como también con el público para aprender más sobre la naturaleza de la luz, sus múltiples aplicaciones y sus papel en la historia y la cultura de la sociedad”
Entre otras muchas actividades, en 2015 se celebrarán los aniversarios de avances cruciales relacionados con la luz, como los trabajos sobre óptica de Ibn Al-Haytham durante la edad de oro del Islam, el concepto de la luz como una onda propuesto por Auguste Jean Fresnel en 1815; la teoría electromagnética de la propagación de la luz propuesta por James Clerk Maxwell en 1865, la teoría del efecto fotoeléctrico formulada por Einstein en 1905 y la curvatura de la luz en el espacio por la Teoría de la Relatividad General de 1915; es descubrimiento de la radiación cósmica de fondo por Arno Penzias y Robert Wilson en 1965 y los logros de Charles Kao ese mismo año, sobre la transmisión de la luz por fibras para comunicación óptica.
El año internacional cuenta con el apoyo de asociaciones científicas internacionales y será administrado por un comité directivo en colaboración con el programa Internacional de ciencias Básicas de la Unesco y una secretaría en el Centro Internacional de Física Teórica Abdus Salam (ICTP). Además, cuenta con el apoyo de la Sociedad Europea de Física, la Sociedad Internacional para la Óptica y la Fotónica (SPIE), la Sociedad Óptica (OSA), la Sociedad de Fotónica (IEEE), la Sociedad Americana de Física y la red lightsources.org.

jueves, 22 de enero de 2015

Compostaje , compostaxe

Seguro que sabedes que a R máis importante non é a de reciclar se non a de REDUCIR
Por iso desde o Aula da natureza do río Miño e con a colaboración de Amigos da terra estamos moi interesadas en amosar xeitos doados e prácticos de diminuír a cantidade de lixo, e, neste caso, a través da compostaxe.

O Compostaxe doméstico é a aplicación das técnicas de compostaxe aos residuos orgánicos orixinados no ámbito doméstico, principalmente procedentes da preparación de alimentos, da recolleita de residuos humanos ou animais, e do mantemento dunha horta e/ou xardín particular.1 Só abarca o tratamento de residuos que non son perigosos. Utilízanse técnicas sinxelas, baseadas principalmente no uso de compostadoras e a acción de distintos organismos vivos sobre os residuos. O resultado do compostaje doméstico é un produto denominado compost que ten múltiples aplicacións para o abonado natural e o tratamento dos terreos.

A aplicación destas técnicas teñen consecuencias medioambientales positivas, sobre todo no relacionado co tratamento de residuos e xestión de vertederos e a emisión de gases de efecto invernadero relacionada co transporte.

Amigos da Terra publica un estudo sobre as emisións producidas por diferentes sistemas de xestión da fracción orgánica dos residuos en Galicia, 
Os resultados obtidos mostran que Galicia poderían aforrar ata 14.000 toneladas de CO2equivalente /ano, se a fracción orgánica dos residuos se xestionara mediante a compostaxe a partir da materia orgánica separada selectivamente. Estas cifras equivalen ao que emiten 7.000 vehículos turismo circulando 15.000 Km. 

Se a práctica que se puxese en marcha fose a compostaxe doméstica ou descentralizada, o aforro sería aínda maior, xa que este sistema de xestión non provoca emisións significativas.

Desde Amigos da Terra consideramos estes resultados un argumento máis aos xa existentes (mellora na calidade do compost, aforro de recursos, avances cara á economía circular, incremento de postos de emprego, etc.), para a implantación da separación selectiva da fracción orgánica dos residuos no Estado Español, co fin de realizar compostaxe.

Non podemos seguir vertendo e incinerando os nosos recursos en forma de residuos se queremos acadar unha economía realmente circular.

Segundo María Durán, responsable do área de recursos naturais e residuos de Amigos da Terra, “non podemos permitirnos agardar máis tempo para cambiar o modelo de xestión dos nosos residuos orgánicos. É necesario que deixemos de vertelos e queimalos, para recuperar a materia orgánica contida neles, tan necesaria para a fertilidade dos nosos solos.”

É necesario o compromiso de administracións públicas e empresas responsables da xestión dos residuos, para poñer en marcha a separación selectiva da materia orgánica. Este estudo aporta un argumento máis para implantala. A compostaxe doméstica é complementaria a esta práctica, e debería ser posta en valor, debido aos bos resultado que aporta.

Xa existen varias rexións no noso país que realizan a separación da materia orgánica contida nos residuos, como Cataluña, Guipuzkoa, Córdoba ou Navarra, con diferentes métodos de recollida desta fracción, pero con resultados viables económica e ambientalmente.

E tamén numerosos Concellos comprometidos coa práctica da compostaxe, que progresivamente tentan introducir a todos os seus veciños nesta alternativa, como é o caso do Concello de Camariñas, que en un só ano implicou a máis de 100 veciños na xestión dos seus residuos orgánicos e manteñen unha forte aposta por seguir aumentando este número.

Cunha axeitada xestión da materia orgánica (separación selectiva e compostaxe), e un incremento nas porcentaxes de redución, preparación para a reutilización e reciclaxe do resto de fraccións, a incineración mostraríase innecesaria, custosa e con elevados impactos ambientais e para a saúde.

Amigos da Terra fará envío deste estudio aos decisores políticos galegos, poñendo nas súas mesas datos que demostran que urxe un cambio no modelo galego de xestión de residuos.

Data: martes 27 de xaneiro do 2015
Hora: 16:00 a 17:00
A actividade é de balde
Organizan: Aula da natureza do río Miño e Amigos da terra
Contacto: 988510781 e aulanatureza@ourense.es